De dingen die voorbij gaan

En voor je het weet is het December. De maand van de winterkleren, warme chocolademelk, kruidnoten, sinterklaas, kou, sneeuw en kerstfeest. Met elke dag temperaturen boven de 30 graden, moeten we het December gevoel hier op een andere manier creëren, maar dat gaat ons best goed af. Winterkleren, daar doen we niet aan. Warme chocolademelk wel, (ja hoor.. ook al is het hier warm!) en het is nog lekker ook. Kruidnoten kunnen we zelf maken. Sinterklaas is zelfs naar Ghana gekomen om kadootjes te brengen. Kou en sneeuw kennen ze hier niet. En kerstfeest, daar wordt al lang naar uitgezien.

We zijn de maand begonnen met een sinterklaas- en christmas party. Een wat opmerkelijke combinatie, dat klopt. Maar je moet wat als we dit met het complete team willen vieren en er niet zo heel veel dagen meer over zijn. En zo gebeurde het dat we ’s middags sinterklaas vierden, inclusief pepernoten, surprises en gedichten. Best grappig eigenlijk, om zo internationaal sinterklaas te vieren. Sommige mensen kennen sinterklaas, maar vieren het op een andere datum en weer anderen hebben er nog nooit van gehoord. ’s Avonds hebben we een Christmas-party gevierd. Een Engelse gewoonte om in de maand voorafgaand aan het kerstfeest, bij elkaar te komen. Het leek wel december in Nederland met de kaarsjes en alle lekkere taarten, koekjes etc. Alleen het feit dat we in zomerkleren liepen en de temperatuur redelijk hoog was, zorgde ervoor dat we niet konden vergeten dat we in Ghana zijn.

December betekent ook, afronden op school. Het leesprogramma is afgesloten met toetsen. Sommige kinderen deden het geweldig, bij anderen blijft het niveau erg laag. We hebben hier wel gezien dat je met elk stapje vooruitgang blij en misschien zelfs wel tevreden moet zijn. Na de kerstvakantie zullen de leerkrachten zelf met wat aangepaste niveaugroepen aan de slag gaan. Maar voordat de vakantie begint, het hoogtepunt van het schooljaar; de Christmasplay. Alle kinderen krijgen een rol toebedeeld om mee te kunnen spelen. Heel bijzonder om te zien hoe alle kinderen met het kerstevangelie bezig zijn. Zeker omdat het grootste gedeelte van de kinderen op school moslim is. Na een aantal dagen goed oefenen, was het vorige week donderdag zover. Een echte begintijd was er niet, maar gewoon als alle kinderen (de ezel en Herodes ontbraken nog…)en er veel ouders aanwezig waren, begon het feest. Geweldig om op zo’n manier het kerstevangelie door kinderen te laten brengen!

En toen begon het afscheid nemen al een beetje. De meeste kinderen zien we niet meer, raar idee! Door de foto voorop het boekje, gemaakt van alle werkbladen die we de afgelopen weken gedaan hebben, kunnen ze in ieder geval niet meer vergeten dat er ooit een ‘silliminga juf’ is geweest. Voor de leerkrachten hadden we, naar goed gebruik;), bolussen gebakken. Ze vonden ze heerlijk! Eén van hen was er best trots op dat hij de naam kon onthouden en lichtte iedereen over deze lekkernij in. En dat uiteindelijk ging om een bouloo in plaats van een bolus, maakte niemand wat uit. En vanaf dat moment…. Is het vakantie! Nou ja, voor de kinderen dan. De meeste leerkrachten zijn nog bezig met hun opleiding en een aantal daarvan gaan elke vakantie naar school. Die zullen vast niet helemaal uitgerust zijn nadat over 4 weken de school weer begint. En voor ons was het ook eerst lekker uitrusten. De volgende dag mochten we de deur niet uit in verband met de verkiezingen, maar dat kwam dus eigenlijk wel goed uit. Alhoewel, helemaal vakantie was het nog niet voor ons, want voordat we weggaan willen we nog een aantal dingen van ons takenlijstje afwerken. En verder.. het voorbereiden van onze rondreis!

Ook in de kerk wordt officieel afscheid van ons genomen. Het lijkt nog maar even geleden dat we daar voorin stonden om voorgesteld te worden en nu zit het er alweer bijna op, onvoorstelbaar! Nog maar een paar dagen te gaan in Gushegu...